Γιασεμί του κήπου
ερωμένο της πανσελήνου *
Η υμνογραφία της Εκκλησίας παρουσιάζει πρωτοφανή λεξιλογικό πλούτο που δεν έχει το ανάλογό του ούτε στην καθαρεύουσα ούτε στη δημοτική, αφού καταλαμβάνει δύο χιλιετηρίδες. Στη μεγάλη αυτή διαδρομή φυσικό είναι να έχει υποστεί τις επιδράσεις όλων των διακυμάνσεων της Ανατολής, πολιτικών και πνευματικών.
Οι υμνωδοί χρησιμοποιούν λέξεις ομηρικές, της Αττικής διαλέκτου, καθώς και της κοινής. Επιπλέον, έπλασαν χιλιάδες νέες λέξεις ή απέδωσαν στις υπάρχουσες νέα σημασία. Μερικοί από αυτούς αρχαΐζουν. Κάποιοι δεν ήσαν κατανοητοί ούτε από τους ανθρώπους της εποχής τους, όπως και τα γραμμένα στη δωρική χορικά των αρχαίων τραγωδιών, που δεν ήσαν κατανοητά από τους θεατές της κλασικής εποχής. 'Ενεκα, λοιπόν, της ενότητας της γλώσσας κάθε προσπάθεια μεταφράσεως των ύμνων στην καθομιλουμένη για λειτουργική χρήση είναι εκ των προτέρων καταδικασμένη.
Παν. Παπαθεοδώρου, Λόγος αμετάφραστος. Χριστιανική Υμνογραφία (έκδ. Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1997, σσ. 39-40).
-----
* Στο motto και πάλι ολίγος Συμεών, ιερομοναχός, εκ του βιβλίου του Συμεών μνήμα (έκδ. 'Αγρα, Αθήνα 1993.-Εδώ εγγραφή της 15ης Ιουλίου 1991 τε και 20ης Μαρτίου 1993).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου