Κυριακή 14 Αυγούστου 2011

η ερωτική πλεκτάνη


στων τράγων των ιερών το βαρύ βλέμμα
μαζεύτηκαν ξανά τα μαύρα σύννεφα της μπόρας:
οι πράσινες οι φυλλωσιές όπου γυαλίζουν στα σκοτάδια
όλη τη νύχτα…


Η ερωτική πλεκτάνη (Εγγονόπουλος, Ποιήματα, τ.Β', σ.95).



*



Ο έρωτας κατέχει την ουσία
κ' είναι απλό συμβάν η συνουσία,
παρόμοιο ή με διαφορές.

Ο άνθρωπος δεν είναι ένα ζώο,
είναι μια σάρκα που έχει ευφυΐα,
κι ας ασθενεί κι αυτή κάποιες φορές.



Φερνάντο Πεσσόα, Ποιήματα (μτφρ. Αθ. Τσακνάκης έκδ. Βιβλιο...βάρδια, Αθήνα 2011, σ. 15).



*



Βρεγμένα χείλη ανέμου εικοσάχρονου.
Αδέξιος νηπτικός
υγραίνει
τη νύχτα
με μνήμη


Χρίστος Κρεμνιώτης, απόσμασμα από το ποίημα 'Πρώτη ύλη', της συλλογής: Εφηβεία του μπλε (έκδ. Οδός Πανός, Αθήνα 2009, σ. 12).


2 σχόλια:

kaita7katsikakia είπε...

Έτσι λέει ο Πεσσόα?
Η σάρκα ασθενεί όταν η ευφυία που την διαπερνά χάνει το όραμά της

το θείο τραγί είπε...

Ενδιαφέρον! Από την άλλη 'εδόθη μοι σκόλοψ τη σαρκί', του κορμιού τα πάθη εν τω 'Εντευκτηρίω', νο. 93 και το προσεχές νο. 94. Ο ίδιος. Εύχαρις.