Καθώς έμπαινε μέσα [στον Πιλάτο] ο Ιησούς και οι στρατιώτες κρατούσαν τα λάβαρα, οι ανάγλυφες εικόνες των αυτοκρατόρων πάνω στα λάβαρα έσκυψαν να προσκυνήσουν τον Ιησού. 'Oταν είδαν οι Ιουδαίοι την κίνηση αυτή που έκαναν τα λάβαρα, πως έσκυψαν δηλαδή και προσκύνησαν τον Ιησού, ωρύονταν ενάντια στους στρατιώτες. Λέγει τότε ο Πιλάτος στους Ιουδαίους: "Δεν σάς εκπλήσσει ότι οι ανάγλυφες εικόνες των αυτοκρατόρων έσκυψαν και προσκύνησαν τον Ιησού;". "Εμείς είδαμε ότι οι στρατιώτες έσκυψαν και προσκύνησαν", τού απαντούν οι Ιουδαίοι. Κάλεσε λοιπόν ο έπαρχος τους σημαιοφόρους και τούς λέει: "Γιατί το κάνατε αυτό;". "Εμείς είμαστε Έλληνες και δούλοι στα ιερά", απαντούν αυτοί στον Πιλάτο. "Ποιό λόγο έχουμε να τον προσκυνήσουμε; Αλλά, ενώ κρατούσαμε τις εικόνες, από μόνες τους έσκυψαν και τον προσκύνησαν". Λέει ο Πιλάτος στους αρχισυναγώγους και τους πρεσβυτέρους του λαού: "Διαλέξτε εσείς άνδρες δυνατούς και γεροδεμένους, για να κρατήσουν αυτοί τα λάβαρα, και θα δούμε αν από μόνα τους σκύβουν". Πήραν, λοιπόν, οι πρεσβύτεροι των Ιουδαίων δώδεκα γεροδεμένους άνδρες και τους έβαλαν να κρατούν ανά έξι τα λάβαρα, και στάθηκαν μπροστά στο βήμα του έπαρχου. Λέγει ο Πιλάτος στον αγγελιοφόρο του: "Βγάλ' τον έξω από το πραιτώριο και οδήγησέ τον ξανά μέσα". Διέταξε τότε ο έπαρχος για δεύτερη φορά να μπει μέσα ο Ιησούς. Και καθώς έμπαινε, τα λάβαρα έσκυψαν πάλι και προσκύνησαν τον Ιησού. 'Οταν το είδε αυτό ο Πιλάτος κατατρόμαξε.
Aπόσπασμα από το Απόκρυφον Ευαγγέλιο του Νικοδήμου, κατά την έκδοση του Καραβιδόπουλου, όπως δημοσιεύθηκε στο Βήμα στις 26.4.2003 και ανέσυρε για το διαδίκτυο ο Κλέαρχος (βλ. εδωδά). Στον απόηχο των Παθών ει και ανάστασιν γευθήκαμεν. 'Ηδη Κυριακή των Μυροφόρων ξημερώνει. Ο ίδιος.
-----
"Ποικίλην εβουλήθην ποιήσαι την γραφήν, Ομήρου ζηλωτής γενόμενος". Γράφει ο Ηρόδοτος για τον εαυτό του. Και όντως το κατάφερε!
5 σχόλια:
'Ω του μεγίστου μυστηρίου!
βλέπων τα θαύματα,
ανακηρύττω την Θεότητα,
ουκ αρνούμαι την ανθρωπότητα∙
ο γαρ Εμμανουήλ,
φύσεως μεν πύλας ήνοιξεν, ως φιλάνθρωπος∙
παρθενίας δε κλείθρα ου διέρρηξεν, ως Θεός∙
αλλ' ούτως εκ μήτρας προήλθεν, ως δι' ακοής εισήλθεν∙
ούτως εσαρκώθη, ως συνελήφθη,
απαθώς εισήλθεν, αφράστως εξήλθε,
κατά τον Προφήτην τον λέγοντα∙
Αύτη η πύλη κεκλεισμένη έσται,
ουδείς ου μη διέλθη δι' αυτής,
ειμή μόνος Κύριος ο Θεός Ισραήλ,
ο έχων το μέγα έλεος.
Δοξαστικό των στίχων του χθεσινού μικρού εσπερινού της Κυριακής των Μυροφόρων.
Γαστρί αγεωργήτως συνέλαβες Αγνή,
της αφθαρσίας τον βότρυν ως άμπελος,
εξ ου της αθανασίας οι κρουνοί,
ως οίνον ημίν πηγάζουσι, την αιώνιον ζωήν.
Θεοτοκίον της στ' ωδής του κανόνος των Μυροφόρων, από τον σημερινό όρθρο της Κυριακής.
Ως κύματα θαλάσσης επ' εμέ, επανέστησαν αι ανομίαι μου∙ ως σκάφος εν πελάγει εγώ μόνος χειμάζομαι, υπό πταισμάτων πολλών∙ αλλ' εις εύδιον λιμένα οδήγησόν με, Κύριε, τη μετανοία και σώσον με.
Το καταπληκτικό αυτό τροπάριο είναι ένα κατανυκτικό κάθισμα της οκτωήχου (β' ήχος) που ακούγεται μετά την α' στιχολογία στον όρθρο της Δευτέρας (προχθές). Εκ του Πεντηκοσταρίου. Ο ίδιος.
Και πάλι: Γαστρί αγεωργήτως συνέλαβες Αγνή,
της αφθαρσίας τον βότρυν ως άμπελος,
εξ ου της αθανασίας οι κρουνοί,
ως οίνον ημίν πηγάζουσι, την αιώνιον ζωήν.
Καταπληκτικό! Και γω το διάβαζα ξανά και ξανά και δεν το χόρταινα.
Ναι, Haroufάκι! Είναι αχόρταστο. Χαίρομαι που σού άρεσε τόσο! Αναφέρεται βέβαια στην Παναγία και τον τόκο της, τον οποίο συνέλαβε αγεωργήτως. Ξέρεις κι εγώ τώρα, μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα της καταστροφής, αποζητώ να δώσω ζωή. Θέλω ένα βρέφος. Για συντροφιά. Ο ίδιος, όστις μόνος χειμάζομαι.
Δημοσίευση σχολίου