Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2008

το γραπτό


Προσπαθούμε το γραπτό να το φέρνουμε σε όσο το δυνατό πιό σφιχτή μορφή. Αφαιρούμε τα περιττά. Το καλοκλαδεύουμε, ούτως ειπείν, για να κάνει γερούς καρπούς. Δεν ξέρω αλήθεια, ποιά είναι η σχέση ενός γραφιά με το κλάδεμα των δέντρων. 'Οποιος έχει ποτέ κλαδέψει ένα καρποφόρο δέντρο, πράξη που γίνεται με σκοπό την αποδοτικότερη καρποφορία, θα καταλάβει τί εννοώ.


(σκέψεις του καλοκαιριού ΑΝΕΠΙΔΟΤΕΣ)


4 σχόλια:

tsiailisworld είπε...

χμμμ,
κάνεις ένα ποιητή να μυρικάζει τη μεταφορά μ' αυτά τα λόγια.
Αλλά έχω γράψει και πολλά πεζά ακλάδευτα, τα αγάπησα πολύ και δεν τα κλαδεύω.
Και δοκίμια έχω γράψει και τα πλούτισα με εικόνες

το θείο τραγί είπε...

Μ' άρεσε το "να μυρικάζει" σου, αδερφέ...

Φαίδρα Φις είπε...

εν τέλει και το μηρυκάζειν και το κλαδεύειν φυγείν αδύνατον...

quartier libre είπε...

"η σχέση ενός γραφιά
με το κλάδεμα των δέντρων"

-και την κηπουρική γενικότερα,
θα έλεγα εγώ...-

οργανική, αναπόσπαστη σχέση
σώματος
νου και
ψυχής

την καλησπέρα.